|
Soru 11
Geçmişte yaşadıklarımı hatırlamak, onları unutulmaktan kurtarmak bana huzur veriyor. O dönemlerde yaşadığım olayları, durumları, çevremdeki insanları başkalarıyla paylaşmak, deneyimlerimi onlara aktarmak kendimi mutlu hissetmeme de sebep oluyor. Aşağıdakilerden hangisi bu cümleleri kuran kişinin yazdığı bir metin olabilir?
| A) Mektuptan açıldı bugün talihim, bir tane daha geldi. Öteki gibi değil bu. Bir kere yazan gizlemiyor kendini, kim olduğunu söylüyor: İsmet Zeki Eyüboğlu adında bir genç. İstanbul Bilim Yurdunda yani Üniversitesinde okuyormuş. Sonra da benimle eğlenmiyor, alaya almıyor beni, över gibi gözüküp alttan alta iğnelemeğe kalkmıyor. Çıkışıyor bana, çıkışıyor ya haklı olarak çıkışıyor. | | B) Bir ikilidir ağlamak ve gülmek. Ağlamak, sanılanın aksine çaresizlik, zayıflık, güçsüzlük demek değildir bence. Gariptir belki ama ben ne zaman ağlayan birini görsem, içim gerçekten acısa dahi bir miktar da sevinirim. Çünkü üzülmeyi becerebilen bir kişi, sevmeyi de bir o kadar iyi becerebilir. Çünkü, ağlayabilen bir insan gülmenin o mükemmel kıymetini belki de daha iyi anlayabilir. | | C) Haziran ayının bunaltıcı günlerinden birisiydi. Tarlada hasada gelmiş olan mercimekleri biçiyorduk. Bizler kendimizi kaptırmış, orakları sallarken kardeşimin yerdeki bir şeyle oynadığını ve onunla konuşmaya çalıştığını fark ettik. Merak edip yanına gittik ve şoke olduk. Oynadığı şey, altın sarısı kocaman bir akrepti. Dik kuyruğu gören kardeşim, onu bir kediye benzetmiş, “pisi pisi ” diye sayıklıyordu. Onun bir pisi olmadığını anlatmak çok zor oldu ama çok şükür kardeşim bir akrep tarafından sokulmadığı için hepimiz derin bir oh çekmiştik. | | D) İstasyonda sürekli olarak astronotlar bulunuyor. Astronotlar istasyonda yer çekiminin hissedilmediği ortamda çeşitli konularda araştırma ve gözlem yapıyor. Uluslararası Uzay İstasyonu ’nda bugüne kadar yapılan araştırmalarda bin iki yüzden fazla bilimsel sonuç elde edildi ve yayımlandı. |
|
