Kemikleri inceleyen bilime, osteologia denir
Uzun kemiklerin ortasındaki boşluğa, cavum medullaris denir
Susamsı kemiklere örnek olarak kafa kemiklerini verebiliriz.
Kemiklerin dışını saran zara, endoosteum denir.
Uzun kemiklerin geniş uç kısımlarına, epifiz denir.
Yetişkin iskeletinde 270 adet kemik bulunur.
Uzun kemiklerde, kemikleşme merkezi, sadece diafizde yer alır.
Embriyonel dönemde ve doğumdan sonra bağ doku ve kıkırdak dokunun kemiğe dönüşmesine, kemikleşme (ossificasyon) denir.
Kafatası iskeletinin tümüne, cranium denir.
Kafatası iskeleti, toplam 8 adet kemikten oluşur.
Kafatasının arka alt duvarını yapan kemik, os occipitaledir.
İşitme ve denge ile ilgili iç kulak yapıları, paryatel kemik üzerindedir.
Maksillanın gövdesi içindeki içi hava dolu boşluğa, mastoid sinus denir.
Yüz iskeletinin en büyük kemiği, mandibuladır.
Frontal kemik ile paryatel kemik arasındaki dikiş tarzındaki oynamaz ekleme, sutura sagittalis denir.
Sutura coronalis ile sutura sagittalisin kesiştiği noktaya, bregma noktası denir.
Kafatasına aşağıdan bakılınca görülen bölümüne, norma verticalis (calvaria) denir.
Yenidoğan kafa kemikleri arasındaki kemikleşmemiş zarsı yapılara, bıngıldak (fonticulus) denir.
Yetişkinde omurga 26 adet kemikten oluşmuştur.
Omur gövdeleri arasındaki lifli kıkırdaktan yapılı yastıklara, discus intervertebralis denir.
